Daar zitten we dan in de gigantische airbus A380 van Emirates, onderweg naar Australië met een tussenstop in Dubai op een hoogte van 39 voet (13 kilometer). Op dit moment vliegen we volgens mijn televisie scherm boven Istanbul. In Nederland schijnt het te gaan vriezen nou het is hierboven pas koud, -62 om precies te zijn. Ik ben blij dat we niet naar buiten hoeven, ach nee gekheid.

5 januari naderde ineens heel snel. De afgelopen maanden zijn voorbij gevlogen. Half 2 stond de taxi voor de deur. Bracht ons naar het station waar we geduldig met een kop koffie zaten te wachten tot de trein naar Schiphol zou vertrekken. De twee uur in de trein waren zo voorbij. Aangekomen op Schiphol wat rond gelopen, om vervolgens te kijken of we de koffers al konden droppen. Daar moesten we nog wel even op wachten. Tijd om dan maar ergens een hapje te gaan eten. Lekker gegeten, met 2 dure biertjes. Dat moet ik toch even benoemen € 6,95 voor een glas bier vind ik wel noemenswaardig, en schandalig vooral. Uiteindelijk tijd om te gaan inchecken, onze 500 medereizigers stonden ook al in de rij. Inchecken, controle bij de douane, het neemt aardig wat tijd in beslag wat maakte dat het ook al gauw 21.00 uur was, en tijd was om naar de gate te lopen. Daar aangekomen zagen we het grote gevaarte waar wij voor de eerste 6 uur in ieder geval in zouden zitten. Ik zag mijn moeder haar gezicht vertrekken toen ze het vliegtuig zag. Dat is even wat anders dan een vliegtuig(je) naar Turkije.

22.00 uur was de tijd dat we zouden vertrekken. Rond 21.45 mochten ook wij het vliegtuig in. Leek mij erg krap om die bovengenoemde 500 medepassagiers (het kan ietsjes meer of ietsjes minder zijn haha) allemaal dat vliegtuig in te krijgen, op hun plek te krijgen om vervolgens te kunnen vertrekken. Anyway, uiteindelijk om 22.30 gingen we aan de rol. Uiteindelijk moesten de vleugels nog even ijsvrij gemaakt worden. Met grote sproeiers waren ze bezig de boel vlieg klaar te krijgen.

Met een bezwete hand van mijn moeder in die van mij, gingen we de lucht in. Uiteindelijk bleek het stijgen allemaal reuze mee te vallen. Wist ik natuurlijk wel, maar blijft toch spannend allemaal. Al vrij snel ging het personeel met het eten aan de gang. Na anderhalf uur konden we beginnen aan ons avond eten. Heel raar, aangezien het voor ons gevoel eerder bedtijd is dan lunchtijd. Goeie maaltijd gehad.

Inmiddels is het 03.15 Nederlandse tijd en heb ik nog geen oog dicht gedaan. Paps bezig met zijn tweede film, en mam probeert een beetje te slapen. Nog 2 uur tot Dubai.

Aangekomen in Dubai, na een relaxte landing moesten we het vliegtuig uit om vervolgens 2 uur later weer met een andere onze reis te vervolgen naar Sydney. Deze vlucht duurt 13 uur en 45 minuten. Dubai schijnt zo ontzettend groot te zijn, dat we met een trein (zonder bestuurder) naar een ander gedeelte van het vliegveld gebracht werden. Gaat allemaal heel vloeiend daar en binnen een paar minuten sta je dus bij een ander gedeelte van het vliegveld. Helemaal gesloopt van het lange wakker zijn (we hebben amper geslapen, en waren natuurlijk al een hele dag op pad) moesten we nog wachten tot we opnieuw konden boarden. Wij moesten toch wel echt even naar het toilet. Toen ik daar de deur open deed, was ik toch echt verrast. Een gat in de grond, 2 stangen aan de zijkant om je vast te houden en dat is het. Gauw weer omgedraaid! Zit daar zoveel geld in Dubai, is overal aan te zien en moet je pissen boven een gat. Mij niet gezien. Niet veel later mochten we na het boarden het vliegtuig weer in waar we uiteindelijk een uur later dan gepland vertrokken omdat er 4 passagiers het vliegtuig uit moesten plus hun koffers die vast niet boven op de stapel lagen.

De landing ging niet zo vloeiend als de eerste, maar uiteindelijk wen je zo snel aan het idee dat het allemaal wel goed komt. De tijd in Dubai was inmiddels half 11 dus niet veel later tijd om te eten. Zo gauw het kan, maken ze alles klaar. Opnieuw een warme maaltijd, waar wij dachten aan het ontbijt te gaan beginnen.
Veel turbulentie gehad deze vlucht.

Ook daar moet je je aan overgeven. Gelukkig ging dat voor mij persoonlijk wel. Mijn moeder kneep toch redelijk vaak even iets harder in mijn hand. Groot gedeelte van de vlucht toch wel kunnen slapen.

Inmiddels moeten we nog 2 uur en 24 minuten tot we aankomen in Sydney en zitten we weer met de riemen vast omdat we dus weer in een turbulentie gebied zitten. Het heeft nu ook allemaal wel lang genoeg geduurd. Op een gegeven moment weet je ook niet meer hoe je moet zitten. De karren met eten worden weer gereed gemaakt en het lijkt erop dat we zo kunnen ontbijten. Na ontbijt is het nog zo'n 30 minuten voor we landen. Een zeer relaxte landing, niet eens het gevoel gehad dat we al geland waren. Voor ons bange schijterds dus heel fijn!

Op dit moment is het 18.55 uur (wij lopen 10 uur voor) worden jullie langzaam aan wakker in een witte wereld. Hier schijnt de zon met een strak blauwe lucht en is het een graad of 32. Heerlijk en heel raar, als je nagaat waar we vandaan zijn gekomen. 30 minuten bij het zwembad gezeten/gelegen en al wat verkleurd. Goed insmeren dus. Onze eerste kangoeroes gezien, en naar een groot winkel centrum geweest.
Vanavond op tijd naar bed, wat nachtrust pakken om morgen om 8 uur naar een National Park te gaan.